Uroczystości w 80. rocznicę powstania więźniów niemieckiego obozu zagłady w Sobiborze

Podczas uroczystości, które odbywają się pod honorowym patronatem Prezydenta RP Andrzeja Dudy, przewidziano przemówienia, modlitwę ekumeniczną za pomordowanych oraz składanie wieńców. Po części oficjalnej uczestnicy będą mieli możliwość zwiedzenia stałej wystawy "SS-Sonderkommando Sobibor. Niemiecki obóz zagłady 1942–1943" w muzeum oraz nowej przestrzeni terenu byłego obozu, którą można będzie zwiedzać od 13 października.

- Zrealizowane w Sobiborze upamiętnienie spełnia funkcję muzealną i edukacyjną oraz odpowiada na potrzeby osób pragnących uczcić pamięć pomordowanych - informuje Agnieszka Kowalczyk-Nowak, rzecznik prasowy Państwowego Muzeum na Majdanku w Lublinie.

W ramach prac zabezpieczono relikty obozowe znalezione podczas badań archeologicznych, wyznaczono miejsca o szczególnym znaczeniu dla historii Sobiboru i stworzono trasę zwiedzania, gdzie dominuje Ściana Pamięci - długi mur biegnący wzdłuż drogi, którą ofiary były prowadzone na śmierć. Ściana ta rozpoczyna się przy fasadzie budynku muzeum, gdzie znajduje się stała wystawa, i łączy kluczowe obszary byłego obozu. Otacza również rozległą polanę masowych grobów z prochami ofiar. Ponadto, w ramach upamiętnienia, wyeksponowano i oznakowano oryginalne fundamenty ruin komór gazowych, a także miejsca takie jak lokalizacja budynku fryzjerni, baraku mieszkalnego więźniów zajmujących się spalaniem zwłok pomordowanych oraz plac apelowy, gdzie wybuchło powstanie.

Projekt jego utworzenia to międzynarodowa inicjatywa podjęta przez Polskę, Holandię, Izrael i Słowację. Instytucja powstała w miejscu niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Sobiborze, który funkcjonował w strukturach „Aktion Reinhardt” od maja 1942 r. do października 1943 r. Zamordowano w nim ok. 180 tys. Żydów. Liczba ta obejmuje 70 tys. żydowskich mieszkańców Lubelszczyzny, 34 tys. Żydów z Holandii i 24 tys. ze Słowacji. Wśród ofiar byli również Żydzi czescy, francuscy, niemieccy, białoruscy. W dniu 14 października 1943 r. w obozie wybuchło powstanie, w wyniku którego część więźniów zdołała zbiec. Niedługo po tym obóz zlikwidowano, wysadzając w powietrze budynek z komorami i demontując praktycznie wszystkie zabudowania.